Het Damiaancentrum is verhuisd!

We leefden er al een tijdje naar toe: onze verhuizing naar het grote kloostergebouw. En onlangs was het zover. Een flinke groep vrijwilligers bracht de meubels en de spullen vanuit het vertrouwde bijgebouw naar het nieuwe onderkomen. Een paar uur later dronken we met z’n allen koffie op onze nieuwe plek. Het Damiaancentrum heeft nu een thuis op de plek waar het allemaal ooit begon. Heel bijzonder.

Er ging veel aan vooraf.
Een paar jaar geleden werd het hele Damianencomplex gekocht door een nieuwe eigenaar. We werden deelgenoot gemaakt van de plannen die er zijn om het monumentale pand met het omliggende parkachtige terrein geleidelijk aan een maatschappelijke functie te geven. En wij als ontmoetingscentrum zullen daar een onderdeel van zijn, samen met bijvoorbeeld zorgaanbieders, zoals de Weievense Hoeve. De eigenaar (Ilse) bood ons een nieuw onderkomen aan, in het grote kloostergebouw.

Best spannend. Aan de ene kant een prachtig vooruitzicht om onze intrek te nemen in het prachtige monumentale pand. Aan de andere kant ook een flinke dosis weemoed: verdriet om dat wat onze vrijwilligers al die jaren eigenhandig hebben opgebouwd, te moeten achterlaten. Want het ‘oude’ bijgebouw is destijds steen voor steen door hen opgeknapt. En het was een warme, open en bijzonder fijne plek om te vertoeven en te ontmoeten. Wat komt er voor in de plaats?

Deze zomer werden de verhuisplannen concreet. In kleine groepjes werd er veel voorbereid. Piet en Bouwe waren de architecten van de verhuizing. Piet regelde van alles met eigenaar en vrijwilligers. Hij zorgde voor sleutels, plande overleggen en verhuisdata, selecteerde en sjouwde met spullen. Bouwe sjouwde mee en charterde een aanhangwagen. Daarmee bracht hij afval en onbruikbare naar de stort. Hij zorgde er ook voor dat er een afgescheiden ruimte voor het textielatelier kwam. Samen met Ilse werd gekeken of er nog kasten, tafels en stoelen in het kloostergebouw stonden die we konden gebruiken. Ans en Jeannie richtten het textielatelier in en gaven alle nieuwe ruimtes een grondige poetsbeurt. Kees tikte een groot beeldscherm op de kop. Jan zorgde er voor dat allerlei materiaal een nieuwe plek kreeg en dat aansluitingen werkten. Enzovoort en zo verder.
En zo zaten we op 7 september met z’n allen in de nieuwe ruimte aan de koffie. Met een voldaan gevoel. De mannen van het eerste uur – Piet, Piet, Piet, Hans , allen oud-studenten van het Damiaancollege – haalden herinneringen op. Zo vertelden ze dat de ruimte waar het Damiaancentrum nu zit, de eetzaal van de (120) jongens was die daar intern zaten.

Natuurlijk zijn er nog een paar open eindjes. Zoals: wat gaat er met de tuin gebeuren? Wanneer wordt de ingang toegankelijk gemaakt voor minder validen? Hoe kunnen we het Damiaancentrum nog wat gezelliger aankleden? Maar stap voor stap zullen deze en andere nog openstaande vragen beantwoord worden.

Vanaf nu vinden alle activiteiten op de nieuwe locatie plaats (m.u.v. van de fietsenwerkplaats en het beeldhouwen, voor die groepen is er niets veranderd).
Graag heten we iedereen welkom in het nieuwe Damiaancentrum, locatie Damianenkloostergebouw. Loop gerust eens binnen en laat je verrassen door onze mooie nieuwe stek.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.